Zapisywanie dialogów

Zasady zapisu dialogów:

1. W języku polskim wypowiedź bohatera zapisujemy od myślnika. 

2. Myślnik oddzielamy spacją od reszty wypowiedzi, nie ma od tego wyjątków. 

Błędny zapis: 
-A jeśli nie mam czasu na uprzejmości?-spytałem. 

Poprawny zapis: 
- A jeśli nie mam czasu na uprzejmości? - spytałem. 

3. Jeśli opisujemy sposób mówienia bohatera, czyli we wszystkich zdaniach, w których są powiedział/rzekł/mruknął/jęknął/zawył/wyszeptał i inne tego typu określenia, kwestii bohatera nie kończymy kropką, a „didaskalia” rozpoczynamy małą literą. 

Błędny zapis: 
– Och. Wtedy mogę uznać to za obrazę. - Wyszeptała. 

Poprawny zapis: 
– Och. Wtedy mogę uznać to za obrazę – wyszeptała. 

4. Jeśli na końcu kwestii jest wykrzyknik, pytajnik lub wielokropek, a po myślniku opisujemy sposób mówienia bohatera, „didaskalia” rozpoczynamy małą literą. 

Błędny zapis: 
– Pojedynku? – Spytałem z niedowierzaniem. 
– Nie! – Wydyszał. 
– To znaczy że...?- Przerwał gwałtownie. 

Poprawny zapis: 
– Pojedynku? – spytałem z niedowierzaniem. 
– Nie! – wydyszał. 
– To znaczy że...? – przerwał gwałtownie. 

Czas w dziele literackim

Czas to jedna z podstawowych kategorii organizujących świat przedstawiony w dziele literackim.

Czas powieściowy ma trzy czasy:
Czas fabuły (zdarzeń) –  czas opisany w świecie przedstawionym
Czas narracji (wypowiedzi) – czas, w którym usytuowana jest wypowiedź narratora, pisarz opowiada o zdarzeniach dziejących się teraz, albo o przeszłych
Czas środowiska –  powieść ustanawia początki czasowe; iluzja czasu powieściowego jest iluzją pewnego continuum czasu

Jak powieść?

Literatura. Wszyscy mamy z nią kontakt. Literatura jest siostrą innych sztuk pięknych. Tak jak muzyk posługuje się tonami, malarz farbami, rzeźbiarz kamieniem, pisarz posługuje się słowem. Język jest podstawowym budulcem literatury. Pisarz jest jednocześnie artystą i rzemieślnikiem. Tej drugiej roli będzie dotyczyć mój blog. Jednym z moich postanowień noworocznych było usystematyzowanie wiedzy o warsztacie pisarza. Notatki zostają zagubione, dobre rady zapomniane, a młodociany grafoman taki jak ja nadal potrzebuje wiedzy, żeby pisać. Mam nadzieję, że ten blog przyda się komuś jeszcze poza mną. Mile widziane będą dyskusje na tematy, które omówię.

Zapraszam do czytania!